هفته صدوم

کودک نوپای‌تان در هفتۀ 100: چرا حس مالکیت یا انحصارگری چیز خوبی است؟

آیا کودک تان دائم ادعای مالکیت می‌کند: "مال منه"؟ این هفته ببینیم که چرا حس مالکیت نشانهٔ رشد مهارت اجتماعی اوست.

مغز کودک تان درهفته 100

کودکتان اکنون گام‌های بزرگی در جهت شناخت خود، به عنوان فردی جدا از شما برمی‌داد. او اکنون می‌تواند خودش را در آیینه بشناسد و احتمالاً استفاده از ضمایر را آغاز می‌کند؛ حتی ممکن است بتواند تا حدودی خود را در زاویۀ دید شما قرار بدهد. یکی دیگر از نشانه‌های مهم مهارت خود‌شناسی (self definition)، حس مالکیت است. شاید با توجه به جملات او "پتوی من" "کتاب من" "مامانی من" به نظر برسد که تمام دنیا متعلق به کودک نوپایتان است.

در حالی که این رفتارهای به ظاهر خودگرا موجب می‌شود که اکثر والدین نگران تربیت کودکی خودخواه، حریص و احتکار‌کننده شوند، اما در واقع این رفتار برای کودکتان در موقعیت‌های اجتماعی که با همسن و سالان خود قرار دارد، رفتار مفیدی است. آنچه که ما می‌دانیم:

نتایج تحقیقات

در همان مطالعه‌ای که توانایی کودکان را در شناخت خود در آیینه و استفاده از ضمایر مورد بررسی قرار داد، محققان دو گروه از کودکان تشکیل دادند: گروهی از کودکان با مهارت بالای خود‌شناسی (یعنی کودکانی که می‌توانستند خود را در آیینه بشناسند و از ضمایر استفاده کنند) و کودکانی با مهارت کم در خود‌شناسی (کودکانی که هنوز این مهارت‌ها را کسب نکرده بودند)؛ محققان در هریک از گروه‌ها دو کودک را هنگام بازی مورد مشاهده قرار دادند و الگوهای جالبی را یافتند: کودکانی که مهارت خود آگاهی بالایی داشتند، در ادعای مالکیت اسباب بازی‌ها بسیار سریع بودند، اما بعد از آن مهارت‌های اجتماعی مثبتی نشان دادند. آن‌ها نزدیک یکدیگر می‌نشستند و با یک اسباب‌بازی و باهم بازی می‌کردند، لبخند می‌زدند، ازکار هم تقلید می‌کردند و باهم حرف می‌زدند. برعکس محققان دریافتند کودکانی که مهارت خود‌شناسی کمتری نشان دادند، با همبازی‌های خود چنین تعامل پیچیده‌ای را نداشتند.

این تحقیق نشان می‌دهد که حس مالکیت کودکان نوپا – در حالی که حس منفی‌ای به نظر می‌رسد و از نظر والدین شرم آور است- در واقع راهی برای پی ریزی درک اوست. با پی ریزی اصول اساسی، آن‌ها بازی با یکدیگر را آغاز می‌کنند و در نتیجه مهارت‌های اجتماعی پیچیده تری را نشان می‌دهند!

تقویت مغز در هفته 100

وقتی کودکتان با دوستش بازی می‌کند و با گفتن «مال منه»، ادعای مالکیت چیزی را می‌کند، شاید اولین چیزی که به ذهنتان برسد این باشد که او را به سهیم کردن دارایی‌هایش با دیگران تشویق کنید. اما قبل از این کار برای تقویت مهارت رو به رشد خود‌شناسی کودکتان حقیقت آن را تأیید کنید «بله، این پتو مال توست».

• بله این کامیون مال توست. جک الان دارد با آن بازی می‌کند و یک دقیقۀ دیگر که کارش تمام شد، نوبت تو می رسد.
• بله من مامان تو هستم، اما مامان آلیس هم هستم.
• نه اون کتاب مال مارنی است. می‌توانی از آن استفاده کنی، اما موقع رفتن به خانه باید آن را با سه چرخه کوچولو

  هیچ چیزی بهتر از تماشای رکاب زدن کودکتان با دوچرخه یا سه چرخه نمی‌گوید «که او دیگر خیلی کوچک نیست». دو سالگی زمان خوبی است که یکی از این‌ها را برایش تهیه کنید. مخصوصاً اگر کودکتان به لحاظ جسمانی فعال است و در دویدن مهارت یافته و تعادلی خوبی دارد.
  
  وقتی نوبت به دوچرخه سواری می‌رسد، کودکان مبتدی معمولاً مدل‌های low-slung را که فاصلهٔ کمی با زمین دارد (و احتمال واژگونی آن‌ها کمتر است)، ترجیح می‌دهند. در طول اولین تلاش‌های کودکتان نزدیک او بمانید تا زمین نیافتد. برخی از سه چرخه‌ها دارای میلۀ هل دهندۀ بلندی هستند که به شما کمک می‌کند بدون خم شدن حرکات او را کنترل کنید- این میله واقعاً کمرتان را نجات می‌دهد.
  
   حتی اگر کودکتان از حیات خلوت دور نمی‌شود، حتماً باید از روز اول کلاه ایمنی سرش بگذارد. با این کار به لحاظ ایمنی عادت خوبی در او ایجاد می‌کنید و در هر حال محافظ خوبی است.

  خودش ببرد.